என்னை பற்றி
ஒரு தம்பி, ஒரு தங்கை
உள்ள 5 பேர் கொண்ட நடுத்தரக்
குடும்பத்தில் தந்தைக்கு பின் பொறுப்புகளை
ஏற்க்கபிறந்தவன். அண்ணன், அக்கா, மாமா, அத்தை, சித்தி, சிற்றப்பா, பெரியம்மா, பெரியப்பா என அனைத்து சொந்தங்களும், நல்ல நண்பர்களும், இறை நம்பிக்கையும் கொண்ட வாழ்க்கை. சொந்த வீடு, படிப்பு மற்றும்
மேற்சொன்ன சொந்தங்களை தவிர வேறு சொத்துக்கள் என்று எதுவும் கிடையாது. படிப்பு முடிந்து வேலைக்கு
செல்ல உள்ள சூழ்நிலை.
குறை என்று இல்லாமல் வாழ்க்கை இருக்குமா?
நான் அதிகமாக எதுவும் பகிர்ந்து கொள்ளாத ஓர் ஆஆஆஆசாமி, யாருடனும் அவ்வளவாக பகிர்ந்து
கொள்ள மாட்டேன், ஏனோ
என்னை பார்பவர்களுக்கு நான் ஒரு perfect person என்ற எண்ணம் தோன்றி விடுகிறது, அதாவது imageஐ damage பண்ண நான் மற்றவர்களை
அனுமதிப்பதில்லை. அனைவரிடமும் நல்ல பேர் வாங்க வேண்டும் என்ற எண்ணமும் உண்டு.
இவைகளினால் hai என்றால் hai bye என்றால் bye, அடுத்தவர் என்ன
சொன்னாலும் சரி என்று ஏற்று கொள்வது. எனவே எனது அபிப்ராயத்தை யாரும் கேட்பதும் இல்லை
நானும் சொல்வதும் இல்லை எனது குடும்பத்தை தவிர.
சரி எதற்கு எழுத வேண்டும்?
தொடர்ந்து பேசும் பொழுதும்,
எழுதும் பொழுதும் நாம் நம்மை அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியும். மனதில் போட்டு
குழப்பி கொண்டிருக்கும் விஷயங்களை எழுத்து வடிவில் கொண்டு வர நிறைய யோசிக்க
வேண்டும் வார்த்தைகளை தேட வேண்டும் இந்த செயல்களினால் நாம் தெளிவான ஒரு பாதையை
வகுத்து கொள்ள முடியும். நம்மை நாம் நம்மோடு ஒப்பிட்டு பார்க்க முடியும். மேலும் அனுபவங்களை
மறந்து போக வாய்ப்புகள் அதிகம், அந்த சமயங்களில் நாம் நம்மை தேடி எடுத்து கொள்ள முடியும்.
No comments:
Post a Comment